imbecillus

imbēcillus ( inb- ), a, um (also im-bēcillis, e, Sen. de Ira, 3, 28, 3; id. de Clem. 2, 6, 3; v. Neue, Formenl. 2, 93 sq.), adj., weak, feeble (class.; cf.: debilis, imbellis).

I.

Of the body.

A.

Of living beings:

cum homo imbecillus a valentissima bestia laniatur,

Cic. Fam. 7, 1, 3:

multi sunt imbecilli senes... quam fuit imbecillus P. Africani filius! quam tenui aut nulla potius valetudine!

id. de Sen. 11, 35:

et absentes (amici) assunt et egentes abundant et imbecilli valent, etc.,

id. Lael. 7, 23:

imbecilliores (opp. firmiores),

Quint. 5, 10, 49:

Marius et valetudine et natura imbecillior,

Cic. Q. Fr. 2, 10, 3:

nemo e nobis imbecillus fuit, cujus salus ac valetudo non sustentaretur Caesaris cura,

indisposed, Vell. 2, 114, 1.— Subst.:

imbecillorum esse aecum misererier,

Lucr. 5, 1023.—

B.

Of things:

vox,

Quint. 11, 3, 13:

frons,

id. 12, 5, 4:

pulsus venarum (with exigui),

Cels. 3, 19:

imbecillissimus ac facillimus sanguis,

Sen. Ben. 4, 18:

accedent anni et tractari mollius aetas Imbecilla volet,

Hor. S. 2, 2, 86:

nescio quomodo imbecillior est medicina quam morbus,

Cic. Att. 10, 14. 2:

terra infecunda ad omnia atque imbecilla,

Plin. 17, 5, 3, § 35:

vina (opp. valida),

id. 14, 21, 27, § 134:

imbecillissimam materiam esse omne olus,

the least nourishing, Cels. 2, 18.—In a different sense:

ovum durum valentissimae materiae est, molle vel sorbile imbecillissimae,

very easy of digestion, Cels. 2, 18:

simulacra vultus imbecilla ac mortalia sunt: forma mentis aeterna,

Tac. Agr. 46:

regnum vobis trado firmum, si boni eritis: si mali, imbecillum,

Sall. J. 10, 6.—

II.

Of the mind:

qui eam superstitionem imbecilli animi atque anilis putent,

Cic. Div. 2, 60, 125:

ingenia,

Quint. 2, 8, 12; cf.:

imbecilliores vel animo vel fortuna,

Cic. Lael. 19, 70; id. Rep. 1, 34:

motus fortunae,

id. Fin. 5, 24, 71:

ab imbecillis accusatoribus accusari,

id. Q. Fr. 2, 6, 6:

suspiciones,

Tac. A. 2, 76.— Subst.:

ignavi et imbecilli,

Cic. Rep. 1, 32; Sen. Ep. 85.—Hence, adv.: imbēcillē, weakly, feebly, faintly (very rare; perh. only in the comp. ):

iis, quae videntur, imbecillius assentiuntur,

Cic. Ac. 2, 17, 52:

imbecillius horrent dolorem,

id. Tusc. 5, 30, 85.